Een bezoek aan de begraafplaats van Poblenou, die ook bekend staat als Cementiri de l’Est, is zeker de moeite waard. Het is de oudste begraafplaats van Barcelona.
| Cementeri de l'Est: begraafplaats van Poblenou | Tickets, openingstijden & openbaar vervoer |
|---|---|
| Prijs | Gratis |
| Adres | Avinguda d’Icària (Poblenou) |
| Openbaar vervoer / metro | Metro: Llacuna (L4) Bus: H16 (Halte: Cementiri de l’Est) |
| Openingstijden | Dagelijks geopend: 08.00 - 18.00 uur |
Inhoud
Hola BCN! Travel Card: onbeperkt met het openbaar vervoer in Barcelona
Praktische info
De begraafplaats ligt in het oude gedeelte van de wijk Poblenou, richting de zee en is dagelijks geopend van 08.00-18.00.
- Metro: Neem de gele lijn tot halte LLacuna en dan is het ongeveer tien minuten wandelen.
- Bus: Vanaf Plaça de Catalunya, aan de zijde van El Corte Inglès, neem je bus H16 (richting Fòrum) tot halte Cementiri de l’Est, dan ben je er in zo’n 20 minuten.
- Fietsen: Ook heb je de mogelijkheid om met de fiets de begraafplaats te bereiken. Vanaf het centrum doe je er ongeveer 15 minuten over.
Wat is er te doen?
De begraafplaats is gratis te bezoeken en als je een beetje Spaans (of Catalaans!) spreekt of je wilt het een beetje ophalen, ga dan mee met de gratis rondleidingen op de eerste en derde zondagochtend van de maand. Twee keer per jaar is er een speciale avondtour, aan het begin van de lente en met Allerheiligen, bijzonder! Klik hier voor meer info.
Hoe kom je bij de begraafplaats van Poblenou?
Je kunt de metro nemen naar de begraafplaats. Je neemt dan de gele lijn (L4) tot aan halte Llacuna. Hierna is het nog ongeveer tien minuten lopen. Een andere manier om bij de begraafplaats te komen is het nemen van de bus. Vanaf Plaça de Catalunya aan de zijde van El Corte Inglès, neem je bus H16 (richting Fòrum) tot halte Cementiri de l’Est, dan ben je er in zo’n 20 minuten.
Geschiedenis van de begraafplaats van Poblenou
De bouw van de begraafplaats werd in 1773 begonnen, op verzoek van bisschop Josep Climent. Wegens de nodige ruimtelijke en hygiënische problemen wilde hij de doden niet langer in de graftuinen van kloosters en kerken begraven, maar op een nieuwe begraafplaats buiten de stadsmuren. In 1775 werd de begraafplaats in gebruik genomen.
Erg lang hielden de eerste graven niet stand want in 1813 werd de begraafplaats verwoest tijdens de invasie van Napoleon. De Italiaanse architect Antonio Ginesi kreeg vervolgens de opdracht de begraafplaats opnieuw aan te leggen. Hij liet zich daarvoor inspireren door de begraafplaats van Pisa uit de dertiende eeuw en kwam met een neoklassiek ontwerp, waarbij gelijkheid, ruimte en rust kenmerkend waren.
De nieuwe begraafplaats kreeg een monumentale ingang en vier grafvelden met in het centrum een groot standbeeld ter nagedachtenis van de zesduizend slachtoffers van de gelekoortsepidemie in 1821.
In de tweede helft van de negentiende eeuw namen rijke stedelingen modernistische architecten en kunstenaars zoals Enric Sagnier en Elies Rogent in dienst om weelderige graftombes neer te zetten. Het resultaat is een openluchtmuseum waar je werkelijk versteld staat van de prachtige tempelgraven en grafbeelden.
Beelden van engelen en maagden flankeren de mausolea van de rijken, terwijl het gewone volk een laatste rustplaats heeft in de lange rijen opgestapelde grafnissen. Die zijn voorzien van foto’s, plastic bloemen en andere decoratieve objecten.
Eén graf verdient speciale aandacht: dat van textielfabrikant Josep Llaudet die in 1930 kwam te overlijden. Zijn graf is versierd met het marmeren standbeeld El petó de la mort (De kus van de dood), een gevleugeld skelet dat een jongeman een dodelijke kus geeft.
Persoonlijke tips
De wijk Poblenou ligt aan een heerlijk strand, wat rustiger dan de stranden dichter bij het centrum. Bovendien kun je ook hier over een heuse Rambla slenteren, met fijne terrassen en een ijskoude horchata van El Tío Che, hmmm! De straat María Aguilló die vlak achter de Rambla ligt, is bezaaid met kleine, bijzondere winkels en eettentjes én een gezellige overdekte versmarkt.
Gepofte kastanjes en Allerheiligen
Op 1 november is het Allerheiligen en hebben de Spanjaarden een dagje vrij. Een christelijke traditie uit de zevende eeuw. Vrienden en familie’s bezoeken traditioneel de graven van hun overleden dierbaren om die schoon te maken en te versieren met bloemen. En in Catalonië wordt de zo geliefde Castanyada gevierd met veel, heel veel gepofte kastanjes, zoete wijn en panellets.
Panellets zijn mierzoete meestal ronde koekjes van amandelen of pijnboompitten, eigeel en een berg suiker. Vaak gaat er ook nog zoete aardappel doorheen, geen licht hapje dus. Je ziet deze panellets bij iedere bakkerij liggen rond deze tijd. In oktober gaan voor de Catalaanse herfst typische kastanje-kraampjes op straat open, je krijgt er naast kastanjes geroosterde zoete aardappelen, in een stuk krant geserveerd, heerlijk!
Een oude legende vertelt dat de hele nacht voorafgaand aan Allerheiligen, de klokken werden geluid om de doden te eren. De klokkenluiders, die natuurlijk niet in slaap mochten vallen, kregen gepofte kastanjes en zoete aardappelen, zoete wijn en panellets om ze goed wakker te houden.
Lees ook: De begraafplaats van Montjuïc
